Objawy przedzawałowe – zareaguj zawczasu!

Objawy przedzawałowe - zareaguj zawczasu!

Zawał serca mięśniowego dotyka najczęściej osoby chorujące na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze. Zawałowi sprzyja też wysoki poziom cholesterolu. Najczęstsze, charakterystyczne objawy stanu przedzawałowego to: ból w klatce piersiowej, duszności, ból w mostku, uczucie niepokoju. Symptomy mogą przebiegać w sposób typowy lub ukryty.


Nawigacja:

Wystąpienie objawów przedzawałowych nie w każdym wypadku jest łatwe do zauważenia

Objawy zawału serca mogą być charakterystyczne i można je łatwo rozpoznać, ale jeszcze wcześniej mogą wystąpić symptomy, które trudno powiązać z atakiem serca. Zdarza się również, że przebiega on bez żadnych objawów a pacjent, zupełnie nieświadomy, dowiaduje się o tym na przykład podczas badań kontrolnych.

Początkowe objawy stanu przedzawałowego

Główną i najbardziej rozpoznawalną cechą zawału serca to ból w klatce piersiowej, brak tchu i drętwienie lewej ręki. Typowe, początkowe objawy przedzawałowe serca to również:

  • Ucisk, mrowienie i pieczenie w klatce piersiowej i w okolicy mostka
  • Bardzo duży niepokój (aż do napadów paniki)
  • Obrzęk kończyn dolnych
  • Zawroty głowy
  • Bladość i pocenie się
  • Zmęczenie
  • Nudności
  • Stan podgorączkowy

Objawy przedzawałowe nie ustępują po odpoczynku i trwają przynajmniej kilkanaście minut. Ból stopniowo narasta. Może promieniować na różne części ciała: kark, ramiona, żuchwa, brzuch, plecy.

Zaawansowany stan przedzawałowy – objawy:

Wszystkie wymienione powyżej objawy stanu przedzawałowego nie muszą wcale wystąpić. Osoby chorujące na cukrzyce mogą uskarżać się na przykład tylko na zawroty głowy, niepokój i skołowanie. Dzieje się tak ponieważ objawy przedzawałowe serca często pozostają ukryte. Często może przypominać po prostu niestrawność. Nietypowe objawy przed zawału występują częściej u kobiet niż u mężczyzn.


Na zauważone objawy przed zawałem najważniejsza jest szybkość naszej reakcji i podjęte przeciwdziałania

W przypadku zawału serca bardzo ważny jest czas reakcji. Jeśli ból w klatce piersiowej utrzymuje się dłużej niż 5 minut i nie zanika po odpoczynku czy zastosowaniu nitrogliceryny (lub innych leków, które przepisał lekarz), należy wezwać pogotowie i pozostać w pozycji leżącej. Im wcześniej rozpoczyna się leczenie , tym większy obszar mięśnia sercowego można uratować przed martwicą. Na oddziałach kardiologii intensywnej wykonuje się zabiegi, podczas których udaje się nawet całkowicie udrożnić zatkane tętnice.

Oprócz tego wykonywany jest szereg innych badań jak EKG i dokładne badania krwi. Pacjentowi, który trafi na oddział ratunkowy, podaje się przede wszystkim na początku tlen, nitroglicerynę lub morfinę. Później włącza się leki przeciwzakrzepowe i uspakajające.

Stan przedzawałowy-  leczenie po zbyt późnej reakcji

Gdy zawał serca był rozległy, stosuje się inwazyjną metodę leczenia zwaną angioplastyką. Polega ona na poszerzeniu zwężonej tętnicy przy pomocy małego balonu i cewnika. Do tętnic wszczepiane są również by-passy aby zapobiec ich ponownemu zamknięciu. Angioplastyka i koronografia są bardzo poważnymi ale skutecznymi zabiegami. Niestety podczas ich wykonywania może dojść do zgonu pacjenta. Zabieg może spowodować nagłe zamknięcie się tętnicy lub jej uszkodzenie. Mimo wszystko przeprowadzenie takiej operacji daje pacjentowi nadzieję na dobre rokowania w przebiegu choroby.

Warto znać i rozpoznawać objawy przed zawałem i reagować jak najszybciej, wzywając karetkę, nawet jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości.

Źródła:
  1. Miażdżyca – choroba całego życia i całej populacji krajów cywilizacji zachodniej, Andrzej Beręsewicz, Agnieszka Skierczyńska, Profilaktyka chorób serca i naczyń, Choroby Serca i Naczyń 2006;3(1):1-6, Tom 3, Nr 1 (2006), Via Medica, ISSN: 1733-2346
  2. Before the Heart Attacks, H. Robert Superko, Penguin Group USA, 2004, ISBN: 0452285267, 9780452285262